ฝึกออกเสียงวรรณยุกต์

วรรณยุกต์ คือ เครื่องหมายที่ใช้กำกับเสียงสูงต่ำของคำในภาษาไทย ทำให้คำมีความหมายแตกต่างกัน. ภาษาไทยมีวรรณยุกต์ 5 เสียง คือ เสียงสามัญ, เอก, โท, ตรี, และจัตวา. วรรณยุกต์มี 4 รูป คือ ไม้เอก ( ่ ), ไม้โท ( ้ ), ไม้ตรี ( ๊ ), และไม้จัตวา ( ๋ ). 

ความหมายโดยละเอียด

• วรรณยุกต์ (Tone):
  ในภาษาไทย วรรณยุกต์เป็นเครื่องหมายที่ใช้กำกับระดับเสียงของคำ. การเปลี่ยนแปลงวรรณยุกต์ของคำสามารถทำให้ความหมายของคำเปลี่ยนไปได้. 

• เสียงวรรณยุกต์:
  ภาษาไทยมี 5 เสียงวรรณยุกต์ ได้แก่: 

  • เสียงสามัญ: เป็นเสียงระดับกลาง เช่น "กา" 

  • เสียงเอก: เป็นเสียงระดับต่ำ เช่น "ไก่" 

  • เสียงโท: เป็นเสียงระดับสูงแล้วลดต่ำลง เช่น "ถ้า" 

  • เสียงตรี: เป็นเสียงระดับสูง เช่น "น้อง" 

  • เสียงจัตวา: เป็นเสียงระดับต่ำแล้วสูงขึ้น เช่น "หนู" 

  • รูปวรรณยุกต์:
    วรรณยุกต์มี 4 รูป ได้แก่ ไม้เอก, ไม้โท, ไม้ตรี, และไม้จัตวา. รูปวรรณยุกต์ไม่ได้บ่งบอกถึงเสียงวรรณยุกต์เสมอไป

• ความสำคัญ:
  วรรณยุกต์มีความสำคัญในการสร้างความแตกต่างของความหมายของคำ. การผันวรรณยุกต์ (การเปลี่ยนรูปวรรณยุกต์) สามารถทำให้คำมีความหมายที่แตกต่างกันได้. 

• การผันวรรณยุกต์:
  การผันวรรณยุกต์ คือ การเปลี่ยนเสียงของคำตามรูปวรรณยุกต์ต่างๆ. การผันวรรณยุกต์จะแตกต่างกันไปตามอักษรสามหมู่ (อักษรกลาง, สูง, ต่ำ).